فراخوان تجمع در روز ۱۰ اسفند به منظور گرامیداشت شهیدان قیام اول اسفند مردم ایران

جمعی از دانشجویان و اساتید دانشگاههای سراسر تهران، با صدور بیانیه‌ای زمان تجمع برای گرامیداشت هفتم شهدا را ۱۰اسفند اعلام نمودند. متن کامل این بیانیه به شرح زیر می‌باشد:

به‌نام حضرت حق
هموطنان، دانشجویان آزاده!
بدین وسیله به اطلاع می‌رسانیم که زمان تجمع برای گرامیداشت هفتم شهدا را در هماهنگی با دیگر دوستان و یاران همراه در سراسر میهن، به روز سه‌شنبه ۱۰اسفند تغییر داده‌ایم. باشد که با همسویی با دیگر یاران دبستانی، بتوانیم صدای خویش را رساتر کنیم و فراگیرتر عمل نماییم.
زمان، زمان پیوستن است و نه گسستن. زمان همدلی و یکی شدن با هر عقیده و مرامی که خواهان سقوط دیکتاتور قهار است، فرا رسیده. باید با اتحاد و یگانگی بیشتر، مانند قطراتی باشیم که به هم می‌پیوندند و تبدیل به سیلابی عظیم شده و با خروش و قدرت، پایه‌های لرزان نظام حاکم را از بیخ و بن بر کنیم و یا به مانند کبوترانی در دام، که با همیاری و یکی شدن، دام را از زمین برمی‌کنند و شکارچی را مقهور خویش می‌سازند و رها می‌شوند و پرواز می‌کنند.
پس باید ما نیز یکی شویم، یادتان باشد که این نظام از یکدلی و یکی شدن ما بیمناک است.
اینان هراسشان از یگانگی ماست...
دشمنان در جنگ روانی، در جبهه قیام‌کنندگان تلاش می‌کنند با ایجاد عدم اعتماد، شک و دودلی را ترویج کنند و بدین سان قطرات آب را جدا از هم نگاه می‌دارند تا تبدیل به سیلاب نشوند و به این ترتیب حاکمیت خویش را چند صباحی بیشتر حفظ کنند، به همین دلیل است که باید به هم بپیوندیم.
این بار در روز سه‌شنبه (۱۰اسفند) باز هم می‌خواهیم به سایر شهرهای ایران و مردم دنیا نشان بدهیم که نظام مستبد جمهوری اسلامی دروغگویی بیش نیست و باز هم عملکرد او را در برابر دوربین موبایلهایمان قرار خواهیم داد.
احمدی‌نژاد طی یک موضعگیری در رابطه با لیبی با فرار به جلو وقیحانه‌ای گفته است: ”چگونه ممکن است حاکمی مردم خود را به رگبار ببندد و بکشد! چرا نمی‌گذارند مردم آزادانه حرفشان را بزنند! من به حکام منطقه توصیه می‌کنم که بگذارند مردم حرفشان را بزنند“ ! چرا به مردم احترام نمی‌گذارند، نباید در برابر خواسته ملتها مقاومت کرد“ !
در اینجا به آقای احمدی‌نژاد می‌گوییم، تو که لالایی بلدی چرا برای خودت نمی‌خوانی؟ ؟ ؟ در هر حال امیدواریم که بر روی حرف خودت که در صدا و سیما و تمامی دنیا منعکس شد و همه شنیدند، بمانی. ما ایرانیان هم هیچ چیز نمی‌خواهیم جز اندکی و قطره‌ای آزادی بیان، تا بتوانیم در یک راهپیمایی مسالمت‌آمیز یاد و خاطره شهدای خودمان را گرامی بداریم؟ آیا این جرم است؟ پس ببینیم و تعریف کنیم که در روز سه‌شنبه چه برخوردی با ملت ایران خواهی کرد!
بگذار برای بار دیگر دنیا شاهد باشد که در تظاهرات مسالمت‌آمیز ما در روز سه‌شنبه چه خواهد شد.
دوربین و موبایلهای ما شاهد برخورد مزدورانت خواهند بود و اگر دست از پا خطا کنی، یک بار دیگر آبروی ناداشته‌ات را در کل جهان خواهیم برد و فیلمهای این حرکت بزرگ را به سراسر جهان مخابره می‌کنیم. اگر راست می‌گویی، بگذار تا ما هم در تجمع روز سه‌شنبه، حرفمان را بزنیم، البته اراده کرده‌ایم که هم‌چون ۲۵بهمن و اول اسفند این حرکت را محقق کنیم و خواهیم کرد.
ما دلیرانه با تاریکی شب تاخته‌ایم
طرح نابودی شب، تا سحر انداخته‌ایم...
آری تجربه‌ی مبارزات صدساله ملت ایران و تجربه امروز کشورهای خاورمیانه نشان می‌دهد که دولتها دیگر نمی‌توانند با تکیه بر زور و زر و تزویر مانع از شکست و سقوط محتوم دیکتاتوریها شوند.
پس برای رسیدن به اهداف آزادیخواهانه خویش ما نیز باید از هر مناسبت و هر مراسمی برای ابراز عقیده و تجمعات مسالمت‌آمیز استفاده کنیم و به خیابانها بیاییم و اعلام می‌داریم که از این پس تا پایان سال جاری هر سه‌شنبه تظاهرات خواهیم داشت.
چرا که ما در حداقلها خواهان: نفی تبعیض و نابرابری اجتماعی، آزادی بیان، آزادی زندانیان سیاسی، برچیده شدن فساد دولتی، شغل و مسکن برای آحاد ملت و در خاتمه برگذاری یک انتخابات آزاد و دموکراتیک با نظارت سازمان ملل هستیم.
دانشجویان، ملت شریف و آزاده!
دیگر خویشتنداری کافی است، وقت عمل فرا رسیده است، نظام خودکامه فکر می‌کند ما به‌دلیل ترس و ناتوانی صبر پیشه کرده بودیم. این بار باید نشان بدهیم که مردم ایران کمتر از مردم مصر یا لیبی نیستند، مردم لیبی ظرف یک هفته نزدیک به ۱۰۰۰شهید داده‌اند، ولی هم‌چنان ایستاده‌اند و می‌گویند باز هم شهید خواهیم داد اما تن به ذلت حاکم مستبد نمی‌دهیم. مردم لیبی در ماکزیمم سرکوب هم عقب‌نشینی نکردند، با توپ و تانک از هوا و زمین به آنها حمله شد، حاکم مستبد (قزافی) در تلویزیون حکومتیش بر آنان تاخت و گفت از فردا سرکوب را عریانتر نشانتان خواهیم داد! اما مردم کوتاه نیامدند و ادامه دادند و در حال حاضر چندین شهر بزرگ را آزاد کرده‌اند. دیکتاتور مانند مار بر خود می‌پیچد، تیغ می‌کشد، تهدید می‌کند... ولی آب ریخته به جوی باز نخواهد گشت و حاکمیت ضدمردمی در حال فروپاشی است.
حال بنگرید به نظام ولایت، به مراتب سست‌تر و متزلزلتر از نظام دیکتاتوری لیبی است. چرا که اگر قزافی به ملتش گفت: اگر به اعتراضات پایان ندهید، سرکوب را افزایش می‌دهیم، ولی دیکتاتوری مفلوک ولایت حتی توان این موضعگیری تیز و مشخص را هم ندارد و وقتی ناجوانمردانه صانع ژاله و محمد مختاری و حامد نورمحمدی را با تیر مستقیم به قتل می‌رساند، از ترس و وحشت ملت ایران و جامعه بین‌المللی، حتی توان این را ندارد که از موضع قدرت این قتلها را به عهده بگیرد. بلکه از روی افلاس و تزلزل، اعلام می‌کند که ”دیگران این قتلها را انجام داده‌اند“ و حتی به اینجا هم بسنده نمی‌کند و شهید را می‌خواهد بسیجی جا بزند و دست به شهیددزدی می‌زند! دروغی بزرگ و به‌غایت تنفرانگیز که حتی مزدوران خودش هم به این کار اعتراض کرده و گفته بودند: ”به چه دلیل باید ما زیر تابوت اغتشاشگرانی را که خودمان به قتل رسانده‌ایم را بگیریم“ !
پس اگر دیکتاتوری لیبی، در اوج قدرت و خودکامگی، قتل هزار نفر را هم به‌عهده می‌گیرد، ولی باز هم توان ایستادگی در برابر ملتی که اراده کرده به آزادی دست بیابد را ندارد. لاجرم نظام ولایت به تبع ضعیفتر از آنست که بتواند در برابر اراده ملت ایران ایستادگی کند، چون حتی شهامت و قدرت این را نیز ندارد که قتلهایی که در تجمعات انجام داده را به عهده بگیرد.
حال دنیا به ما و غیرت و رشادت ما چشم دوخته است. همه می‌گویند کشور بعدی که از بند رها خواهد شد ایران است. آری ما نیز به این ایمان داریم که ملت ما بپا خواهد خاست و دیگر خویشتنداری کافی است و باید چشمه‌ای از قدرت و اراده خویش به دشمن نشان بدهیم و زهرچشمی بگیریم که مزدورانش متزلزلتر و ناامیدتر گردند، باید آنها را هر سه‌شنبه خسته و فرسوده کرد تا بتوانیم ضربات پی‌درپی بعدی را فرود آوریم. هر هفته، سه‌شنبه‌ها، روز ماست و به خیابان خواهیم آمد.
اینک آتش در حال تبدیل شدن به آتشفشان است و باید آتش را فروزان‌تر کرد.
در ایران باز شور انقلاب است، به پیکار شب اینک آفتاب است...
یاران، همراهان!
روز سه‌شنبه ۱۰اسفند برای خواسته‌ها و مطالباتمان، برای گرامیداشت خاطره شهدای اخیر و برای نشان‌دادن عزم و اراده خویش در برابر زورمداران حاکم به خیابان خواهیم آمد.
در این رابطه همگی رسانه‌ایم. به دوستان و آشنایان از هر طریق اطلاع دهید که در این تجمع شرکت کنند. آری باید مانند قطرات آب به هم بپیوندیم و به سیلابی عظیم تبدیل شویم. اطلاع‌رسانی بر روی اینترنت کافی نیست، بلکه باید با شیوه‌های مختلف عموم مردم را مطلع نمود. از طریق اس.ام.اس، پخش پوستر و شب‌نامه به‌صورت گسترده، شعارنویسی در هر کجا، به‌طور خاص بر روی اتوبوسها، دیوارهای خیابانها و کوچه‌ها و اماکن عمومی و...
دوستان، برای این‌که بتوانیم تظاهرات گسترده‌ای داشته باشیم، مینیمم هر کدام به ۲۰نفر خبر تظاهرات روز ۱۰اسفند را اطلاع‌رسانی کنیم.
روزهای آخر سال فرا می‌رسد، باید ایران را از لوث وجود متحجرین زورگو پاک کرد. آری خانه تکانی امسال این خواهد بود.
از تهران تا به شیراز و به مشهد، شرار و شعله و شور و شتاب است
بساط و خانه‌ی جلادها را نگر از لرزش و ریزش خراب است...
جمعی از دانشجویان و اساتید دانشگاههای سراسر تهران - 5اسفند ۸۹.