
روز اول شهریور سال 1377 اسدالله لاجوردی سردژخیم شكنجهگاههای خمینی و قساوتپیشهترین جلاد تاریخ ایران و از آمران و عاملان شكنجه و قتل هزاران زندانی سیاسی، مجازات شد و توسط قهرمان ملی ایران علی اكبر اكبری با شلیك یك گلوله در مغزش از پای درآمد و در زبالهدان تاریخ جای گرفت. لاجوردی هیولای آدمخواری بود كه شقاوت را از خمینی آموخته و شكنجه تا فراسوی مرز طاقت انسانی را علیه جوانان و نوجوانان مجاهد و مبارز این میهن در زندانها اعمال میكرد و بهنماد شقاوت و قدرتپرستی شوم آخوندها تبدیل شده بود. هلاكت لاجوردی ضربهسنگینی بهنظام پوسیدهآخوندی وارد آورد و متقابلا موجب شادمانی مردم در سراسر ایران و جامعهایرانیان در سراسر جهان گردید. آخوند خاتمی كه در آن زمان رییسجمهور رژیم پلید بود، ماسك مدرهنمایی را از چهرهاش برداشت و از جلاد بدنام نظام آخوندی، بهعنوان «خدمتگزار مردم» یاد كرد و بهاین ترتیب دعاوی دروغین اصلاحطلبی آخوندی را با سمبل شقاوت و خونآشامی مهر كرد و نشان داد كه آخوند مدعی اصلاحات با سایر آخوندها هیچ فرقی نداشته و با منفورترین شكنجهگر تاریخ ایران در یك صف قرار دارد. مجاهد قهرمان علی اكبر اكبری فرزند دلیر مردم ایلام بود كه 19 سال بیشتر نداشت و پس از شلیك بهلاجوردی دژخیم، حین درگیری با مزدوران مجروح شد. آنگاه جلادان جسم نیمهجان او را بهزیر وحشیانهترین شكنجهها برده وی را بهشهادت رساندند