محمدرضا روحانی - ”یا مرگ یا آزادی“

سخنرانی آقای روحانی در بروکسل به تاریخ ۲خرداد برابر با ۲۳می

به نام آزادی،
به نام ملت ایران،
دوستان عزیز،
خانمها، آقایان،
حدیث محفل انس است و دوستان جمع‌اند
و ان یکاد بخوانید برفراز کنید
دوستان وفادار مقاومت، یاران، همرزمان، همراهان، بیش از 30سال است که شما در سنگرهای گوناگون، میدانهای نبرد در برابر گلوله، با سینه‌های مالامال از آرزو، با سربلندی و قامت افراشته، بسته به حلقه طناب دار، در زندانها و اتاقهای شکنجه، در کوچه و خیابان، کوه و جنگل و دشت در حضر و سفر، در خانه‌ها، کارخانه‌ها، جاده‌ها، ادارات، مدارس، دانشگاهها، کارگاهها و بازار، در تبعید، در سراسر جهان در سرما و گرما، شب و روز در محفل عشق همه هستی خود را نثار کردید، برای عشق به آزادی، با دلاوری شجاعانی که اشرف را به خیابانهای میهن کشاندند. امروز تمام میهن اشرف‌نشان داست. از ندا تا صبا، میهن آزادگان و شجاعان ایستاده است.
شعار ما ”یا مرگ یا آزادی“ است.

گر ما ز سر بریده می‌ترسیدیم
در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم

محصول تلاش ما، وحشت روزافزون ”ائمه و اجنه“ است که مزدوران شناخته شده را تحت فرمان سپاه تروریستی قدس به جنایت گماشته تا باز هم جنایت بیافریند و محفل عشق را باز هم به خون بکشد و ما امروز در اینجا گرد آمده‌ایم تا باز هم سران اروپا و آمریکا را در برابر مسئولیتهای قانونی و اخلاقیشان قرار دهیم، تا جلوی قتل‌عام را بگیرند.
روز ۴آوریل، همان زمان که مقدمات حمله به اشرف توسط مقاومت ایران افشا می‌شد، آقای بان کی‌مون دبیرکل ملل‌متحد اعلام کرد: ”دستور دادم که تدابیر لازم برای ممانعت بکار بردن سلاحهای سنگین علیه مردم غیرنظامی ساحل عاج به کار گرفته شود“.
اما با وجود گزارشهای یونامی، بیان محکومیتهای مقامات گوناگون اروپایی و آمریکایی، هشدارهای مکرر عفو بین‌المللی و سازمانهای حقوق‌بشری تنها بر تعارفهای معمول دیپلوماتیک، اظهار نگرانی و گاه محکومیتهای خشک و خالی بسنده کرده‌اند.
آی جهانیان، ارباب بی‌مروت دنیا چشم و گوش خود را باز کنید و به صدها فیلم و عکس از صحنه کشتار غیرنظامیان در اشرف نگاه کنید و نگذارید این جنایات تکرار شود.
در سال ۱۹۵۰ تا امروز ملل‌متحد در کره، کنگو، رودزیا، عراق، سومالی، بوسنی، هائیتی، رواندا، زئیر، آلبانی، سیرالئون، تیمورشرقی، کوسوو، افغانستان، بروندی، کنگو، ساحل عاج و لیبی مداخله انسان‌دوستانه برای دفاع از مردم غیرنظامی داشته است. امروز ما در خواست داریم:
- نیروهای اشغالگری که برخلاف قوانین بین‌المللی و داخلی به اشرف حمله کرده‌اند، از اشرف خارج شوند،
- به علل جنایات و آدمکشیها رسیدگی شود،
- به محاصره دارویی و پزشکی خاتمه دهند،
- و بالاخره با میانجیگری اروپا به اختلافها و راه‌حل عادلانه آن رسیدگی شود.

راه‌حل نمایندگان پارلمان اروپا مقدمه‌یی است برای توقف آدمکشی‌ها.
خانم آشتون، وزرای خارجه اروپا،
اکثریت نمایندگان مجالس ملی اروپا، نمایندگان پارلمان اروپا از شما نماینده عالی امور خارجی و امنیت اروپا و معاون اول کمیسیون اروپا درخواست مداخله فوری کرده‌اند.
طرح جابه‌جایی اشرفیها در داخل خاک عراق، مقدمه استمرار تجاوزهای جدیدی به حق حیات آنها و تعدی آشکار دیگری است به حقوق اساسی این پناهندگان. مخالف قرارداد ژنو است، در تعارض است با تعهدات دولت آمریکا، دولت مالکی نه می‌خواهد و نه می‌تواند حفاظت اشرف را به عهده بگیرد. نحوه اجرای تعهدات دولت مالکی را همه جهانیان دیدند. آدمکشی عریان با مسلسل، با کشتن آدمها زیر چرخهای ماشینهای زرهی، زجرکش کردن مجروحان...

خانم آشتون، وزرای خارجه اروپا،
نگذارید ننگ سکوت در برابر این جنایات آشکار علیه بشریت در کارنامه سیاسی شما جای گیرد،
نگذارید دول اروپایی در برابر این آدمکشیها و قتل‌عامها مسئول شناخته شوند،
نگذارید آدمکشان بر میهن ما با دست یافتن به بمب اتم باز هم منطقه، کشورهای مسلمان‌نشین و صلح جهانی را با تروریسم دولتی تهدید کنند،
نگذارید نیروی ویرانگر یاس و انتقام، جای مقاومت سازنده امید به آزاد را بگیرد،
دست جنایتکاران را علیه حقوق باز نگذارید، نگذارید، نگذارید،
به ندای مقاومت ملت ایران پاسخ دهید.
آزادی، آزادی حق مسلم ماست.