اوتو برنهارد، عضو هیأت‌رئیسه بنیاد کنراد آدنائر، نماینده مجلس آلمان (۱۹۹۸-۲۰۰۹)
از سالها پیش نمایندگان مجلس فدرال آلمان از کلیه فراکسیونها از فعالیتهای مقاومت ایران حمایت می‌کنند. آن‌چه که آزارمان می‌داد، این بود که علیه مهمترین سازمان در گزارشهای ادارات حراست آلمان در سطح کشوری و در کلیه ایالتها نام برده می‌شد. اکنون کلیه این نامگذاریها هم در گزارش اداره حراست فدرال و هم در گزارش ادارات حراست ایالتها حذف شده‌اند. این تحول برای ادامه فعالیتهای مقاومت ایران بسیار مهم است، زیرا همه ما می‌خواهیم ـ و من این را به صراحت می‌گویم ـ که نظام تروریستی حاکم بر ایران کنار برود و به همین خاطر نیز ما از مقاومت ایران در اروپا و در جهان حمایت می‌کنیم.
ما چند ماه پیش یک گردهمایی با شرکت چندین هزار نفر در برلین برگزار کردیم. در این گردهمایی سیاستمداران آمریکایی، اروپایی و آلمانی که در سطوح رهبری کننده هستند، از دولت آمریکا خواستند قاطعانه مقاومت ایران را از لیست آمریکا حذف کند. از این طریق امکانپذیر خواهد بود که فعالیتها را موثرتر و موفق‌تر به پیش ببریم.
گردهمایی عظیمی نیز با شرکت دهها هزار تن در روزهای گذشته در پاریس برگزار شد، که یکبار دیگر بر همین خواسته تأکید کرد.
رئیس‌جمهور مقاومت، خانم رجوی با تأکید تمام و به‌صورت علنی در گردهمایی بزرگ برلین گفت. هدف او یک ایران دموکراتیک با معیارهایی است که در آلمان نیز برای یک دموکراسی پارلمانی اعتبار دارند.
با این حال هنوز در سیاست آلمان موانعی وجود دارد که باید بر آنها فائق بیاییم.
ولی ارزیابی من این است که فضا در آلمان به نفع مقاومت ایران و رئیس‌جمهور آن که در پاریس اقامت دارد، تغییر کرده است. الآن ما باید در پی آن باشیم که ایالات متحده آمریکا نیز اشتباه خود در لیست‌گذاری این سازمان را تصحیح کند.
در مورد اشرف ما باید تلاش کنیم که این امر تحت یک مسئولیت بین‌المللی قرار بگیرد. آن‌چه که در حال حاضر در آن‌جا رخ می‌دهد نه تنها غیرانسانی بلکه از زاویه سیاسی نیز کاملاً غیرقابل تحمل است. از این‌رو خواسته ما این است ـ و امیدوارم دولت آلمان نیز از آن حمایت کند ـ که این منطقه بحرانی [اشرف] با برخورد غیرانسانی که با هزاران تن از ساکنان آن صورت می‌گیرد، و در آن انسانها به‌شدت مجروح یا بعضاً کشته می‌شوند، تحت یک نظارت بین‌المللی قرار بگیرد و بهترین مجری آن می‌تواند سازمان ملل متحد باشد.
وقتی که ما به تحولات جهان نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که بسیاری از کشورها از جمله در شمال آفریقا در همین ماههای اخیر رژیمهای دیکتاتوری خود را با قیامهای مردمی کنار زدند.
من شخصاً معتقدم که به‌خصوص بعد از گردهماییهای بزرگ ما در برلین و پاریس و همین‌طور بعد از این‌که در آمریکا جنبشی [ برای لغو لیست‌گذاری] شکل گرفته است، امیدوارم که همین امسال حذف نام مقاومت ایران از لیست محقق شود. آن وقت ما از یک مبنای بهتری برخوردار خواهیم بود تا برای یک ایران آزاد مبارزه کنیم.
برند هویسلر، نایب‌رئیس و سخنگوی حقوق‌بشر کانون وکلای برلین،
به‌دنبال موفقیت مجاهدین خلق در حذف نامشان از لیست اروپا، آنها اکنون به یک پیروزی در آلمان نائل شدند. ابتدا در مورد لغو نامگذاری در لیست اروپا بگویم که آن تحول صرفاً حذف ساده یک اسم نبود، بلکه دیوان عدالت اروپا، یعنی بالاترین مرجع قضایی اروپا در سه حکم پی‌درپی، به‌طور مستمر تأیید کرد که این سازمان از ابتدا نمی‌بایست در لیست قرار می‌گرفت. بعد این نتیجه‌گیری باید در کشورهای اروپایی به اجرا درمیآمد. من نمی‌خواهم این را بپوشانم که اجرای این حکم برای آلمان فدرال خیلی خیلی سخت بود. علت آن هم رابطه سنتی و به‌اصطلاح خوب آلمان با سرویسهای مخفی رژیم ایران بود.
ما مجموعاً ۱۷ اداره داریم که یکی کشوری و مابقی مربوط به ایالتهای شانزده گانه می‌شوند.
در دور اول، اداره حراست فدرال و متعاقباً عمده ادارات حراست ایالتی نام مجاهدین خلق را از گزارشهای خود حذف کردند. نهایتاً فقط ۴ ایالت باقی ماندند که آنها نیز اخیراً این تغییر را انجام دادند و بدین ترتیب یک تصحیح و پاکسازی روشن صورت گرفت، به‌صورت رسمی
ارزیابی تعیین‌کننده صورت گرفته و گام تعیین‌کننده برداشته شده است. به همین خاطر دیگر تلاشهای آخوندها برای مخدوش کردن چهره مقاومت به‌صورت استراتژیک در آلمان و همین‌طور در اروپا شانسی نخواهند داشت. زیرا ما شاهد تحولات مشابهی در سایر کشورهای اروپایی نیز هستیم، از جمله در فرانسه، جایی که در همین اثنی با استناد به احکام دادگاههای کشوری، ناوارد بودن ادعاهای منفی علیه مقاومت به اثبات رسیده است.
این موفقیت طبعاً مثل هر چیز دیگری در دنیا، حاصل کار بسیاری از افراد بوده است و محدود به حقوقدانانی که در پرونده دادگاه اروپا فعال بودند، نمی‌شوند، یا به یک نظریه حقوقی بسیار عالی که از زاویه حقوقی به‌عملکرد ادارات حراست آلمان نسبت به مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت ایران پرداخته است. این نظریه حقوقی توسط پروفسور هاسمر، نایب‌رئیس سابق دیوان عالی قانون اساسی آلمان، تدوین شده بود که طبعاً تأثیرات خود را داشت. اما باید گفت که خیلی افراد در این قضیه کمک کردند زیرا با استدلالات صرف حقوقی نمی‌توان تغییرات زیادی را در دنیای سیاست ایجاد کرد.
یک حمایت قوی از سوی نمایندگان مجلس اعم از پارلمان فدرال و هم‌چنین از پارلمانهای ایالتی و تقریباً از سوی همه فراکسیونها وجود داشت. همین‌طور بسیاری از شهروندان آلمانی حمایت کردند، کسانی که اهداف مقاومت ایران را درست می‌دانند و هرگز به مجاهدین خلق به‌عنوان «تروریست» نگاه نکرده‌اند.
همه اینها منجر به آن شد که الآن در موقعیتی قرار گرفته‌ایم که قادریم نفوذ تبلیغات منفی رژیم آخوندی در آلمان را پس بزنیم.
الآن این تحول در اروپا رخ داده و طبعاً اروپا به میزانی یک عملکرد نمونه حتی در سطح جهانی دارد. گام بزرگ بعدی لاجرم باید در آمریکای شمالی برداشته شود، که کماکان سازمان مجاهدین خلق ایران را در لیست خود نگه‌داشته‌اند. در آمریکا اما الآن علائم روشنی هم از سطوح سیاسی و هم از سوی مردم آن کشور به چشم می‌خورند که ایالات متحده نیز همان راهی را باید پیش بگیرد که اروپا رفته است، یعنی حذف نام مجاهدین از لیست. این طبعاً یک کار و تلاش زیادی را می‌طلبد ولی من مطمئنم که این کار سرانجام به موفقیت خواهد رسید.
اجازه بدهید که یک نکته را نیز اضافه کنم. یک عامل مهم برای رسیدن به این موفقیت پایداری مجاهدین خلق ایران در اشرف بوده است. بدون این پایداری که در سطح جهانی یک سمبل برای رسیدن به ایرانی آزاد در آینده می‌باشد، مشکل بود که بتوان به این همه انسان اعم از سیاستمدار و استادان دانشگاهها گرفته تا مردم عادی انگیزه مبارزه برای یک ایران آزاد را داد.