روز نوزدهم خرداد سال 1359 چماقداران خمینی به یک انجمن هواداران مجاهدین در نازیآباد (جنوب تهران) حمله کردند و انجمن و جوانان مجاهد مستقر در آن را به خاک وخون کشیدند.
به‌دنبال انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران، جوانان هوادار مجاهدین در محلات فقیرنشین جنوب تهران، اقدام به برپایی انجمنهایی کرده بودند که کار اصلی آنها حمایت از مردم محروم آن مناطق بود. اما خمینی که کمر به نابودی هر چیزی که مارک خودش را نداشت بسته بود، انجمن جوانان میثاق در محله نازیآباد تهران را نیز برنتابید و به تخریب آن توسط چماقداران خود اقدام کرد.
در این حمله وحشیانه، میلیشیای مجاهد خلق ناصر محمدی، توسط پاسداران خمینی به‌شهادت رسید.
در همان صحنه، یکی از مادرانی که شاهد این جنایت توسط پاسداران بود، به خبرنگار حاضر در محل حادثه گفت:
«اینها از پشت عکس خمینی به این همه مردم آجر و سنگ می‌زنند. با هر چه دستشان می‌آید این برادران را زدند. غرقه‌به‌خون کردند. این دختران را غرقه‌به‌خون کردند. فرزند عزیز و شهید فرق سرش باز شده. آخر نمی‌دانم چرا سر مردم این چیزها را می‌آورند؟ آخر این مسلمانی است؟ این اسلام است؟ اسلام گفته این‌طوری کنید؟ اینها کم فعالیت کردند؟ 15سال است این سازمان مجاهدین دارد فعالیت می‌کند. دارد شهید می‌دهد، دارد زندانی می‌کشد. دارد شکنجه می‌شود. حالا این مزد دستشان بود؟»