وبلاگ نویسان علیه اعدام، طی بیانیه‌ای ممنوعیت درمان زندانیان بیمار را زجرکش کردن، آنان تلقی نموده و آن را به‌عنوان قتل عمد محکوم کردند. در این اطلاعیه آمده است:
محسن دکمه‌چی زندانی سیاسی که به جرم کمک به خانواده زندانیان سیاسی و داشتن فرزندی در کمپ اشرف به زندان محکوم شده بود روز دوشنبه در سن ۵۳ سالگی در بیمارستانی در تهران‌دار فانی را وداع گفت، آقای محسن دگمه‌چی در زندان به بیماری سرطان پانکراس مبتلا شده بود و علیرغم دردهای شدید و کاهش وزن مقامات زندان هرگز اجازه درمان و یا ملاقات حضوری با خانواده را به او ندادند.
به گفته یکی از همبندیهای او هنگامی که حال آقای دکمه‌چی رو به وخامت گذاشت او را به بیمارستان بردند و حتی در زمان عمل جراحی نیز او را با دست‌بند و پابند به تخت بسته بودند. علاوه بر فشارهای جسمی و ندادن دارو و ندادن اجازه برای شیمی درمانی حتی خانواده آقای دگمه‌چی نیز قادر به ملاقات یا مراقبت از وی نبودند. مرگ اقای دکمه‌چی یک اعدام از قبل برنامه‌ریزی شده بود. مقامات زندان با علم به عواقب عدم درمان به‌طور عمد اقای دگمه‌چی را در سن ۵۳ سالگی به دام مرگ فرستادند. عدم درمان زندانیان سیاسی و عدم رسیدگی به بیماران یکی از روشهای رایج شکنجه در زندانهای ایران است که کمتر مورد توجه مقامات بین‌المللی قرار گرفته است. فوت آقای دکمه‌چی باید افکار عمومی جهان را به سوی وضعیت نابسامان زندانهای ایران و به‌خصوص زندانیان بیمار و محتاج مراقبت جلب کند. حسین رونقی ملکی وبلاگ نویس- منصور اسانلو- هادی عابد با خدا- فرح واضحان - آرش صادقی- زهرا جباری و حامد روحی‌نژاد از جمله زندانیانی هستند که احتیاج فوری به درمان در خارج از زندان دارند. وبلاگ نویسان علیه اعدام زجرکش کردن و عدم درمان زندانیان بیمار را به‌مثابه حکم اعدام می‌داند و از همه وبلاگ نویسان و روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق‌بشر می‌خواهد که با تماس با سازمانها و مقامات دولتی محل اقامت خود و شورای حقوق‌بشر سازمان ملل‌متحد از آنها بخواهند که همه توان خود را برای توقف این شیوه رذیلانه اعدام در زندانهای جمهوری اسلامی به کار گیرند.