عیدتان مبارک. نــــوروز خجسته، فرخنده و پیــــــروز بــــاد

يامقلب‌القلوب والابصار،

يا مدبرالليل والنهار
يا محول‌الحول والاحوال،

حول حالنا الي احسن‌الحال


اي تغيير‌دهنده دلها و بينشها، كه دلهاي مردم ما را به‌اميد، و ديدگانشان را به‌آزادي روشن مي‌سازي،
اي تدبير‌كننده شب و روز كه تيرگي ستم و اجبار را مغلوب مي‌كني،
اي كه روزگار ملتها را دگرگون مي‌سازي و مستبدان را به‌زير مي‌كشي،
به‌مردم ما نيكوترين زندگاني را عطا كن و خورشيد فتح و آزادي را در ايران بتابان.


‌بهاران خجسته‌باد

‌هوا دلپذير شد گل از خاك بردميد
پرستو به‌بازگشت زد نغمه اميد
به‌جوش آمده است خون درون رگ گياه
بهار خجسته باز خرامان رسد ز راه
به‌خويشان، به‌دوستان به‌ياران آشنا
به‌مردان تيزخشم كه پيكار مي‌كنند
به‌آنان كه با قلم، تباهي دهر‌را
به‌چشم جهانيان پديدار مي‌كنند
بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد
و اين بند فقر و جهل به‌سرتاسر جهان
به‌هرصورتي كه هست نگون و گسسته باد




آيينها و مراسم عيد‌نوروز در ايران


عيد نوروز از اعياد قديمي و از سنن ديرين ايرانيان به‌شمار مي‌رود كه داراي تاريخ چندهزارساله مي‌باشد. عيد نوروز عيد تولد و نوشدگي و خيزش طبيعت و عيد جنبش و فعاليت و رشد و شكوفايي و آزادشدن انرژيها است. عيد نوروز از زمانيكه نياكان ايرانيان پا به‌سرزمين ايران نهادند وجود داشته و حتي خيلي پيش از آن، ايرانيان آغاز بهار را با خوشحالي فراوان جشن گرفته و هر‌آنچه را كه به‌زمستان مربوط مي‌شد از بين مي‌بردند.

در زمانهاي قديم جشن عيد نوروز در پنج‌روز اول سال جديد برگزار مي‌شد. گروههاي كوچكي از نوازندگان و خوانندگان، قبل از فرارسيدن سال جديد در شهرها و روستاها مي‌گشتند و اشعار ويژه عيد نوروز را بر در خانه‌ها مي‌خواندند و هدايايي مي‌گرفتند. آنان پيكهاي فرارسيدن نوروز و بهاران بودند.


سبزه وهفت‌سين


از جمله آيينهاي عيد نوروز ايرانيان از قديم اين بوده كه قبل از فرارسيدن نوروز، شروع به‌كاشتن سبزي در خانه‌هايشان مي‌كنند و در روز سيزدهم سال جديد آن را به‌آب جاري مي‌اندازند. ايرانيان همچنين در ايام نوروز سفره‌يي را كه به‌آن «هفت‌سين» مي‌گويند پهن مي‌كنند.




اين سنت از زمانهاي بسيار دور رايج بوده و از آيينهاي خاطره‌انگيز و شايان توجه مي‌باشد. در اين سفره (هفت‌سين) هفت چيز مي‌گذارند كه حرف اول اسم همه آنها در زبان فارسي با سين شروع مي‌شود كه عبارتند از: سيب، سنجد، سماق، سكه، سير، سمنو، سركه. جلوي سفره يك آينه گذاشته مي‌شود كه بر دوطرف آن چند شمعدان حاوي شمعهايي روشن به‌تعداد فرزندان خانواده اعم از دختر و پسر مي‌گذارند. همچنين در اين سفره، قرآن و نان و كاسه آبي با يك شاخه نبات و يك شيشه گلاب به‌علاوه ماهي زنده و انواع شيريني، ميوه و آجيل قرار مي‌دهند.

در ساعت تحويل سال همهٴ افراد خانواده دور سفره جمع مي‌شوند و با آغاز سال نو ديد و بازديد بين اقوام و دوستان انجام مي‌شود.

كلمه «نوروز» در زبان فارسي به‌معني روز نو و نشانه آغاز فصل جديد يعني فصل روشني، شكوفايي، شادابي و سرزندگي و فعاليت (بهار) از يك‌سو و رهايي از فصل خمودگي و انجماد و بي‌تحركي و سكون (زمستان) از سوي ديگر مي‌باشد.